Een Japanse bewegingskunst
Vertaal ‘aikido’, en je komt uit bij ‘de weg om in harmonie te komen met de levensenergie’, of ‘de weg van de harmonieuze geest’. Dit kan worden uitgelegd als het niet gebruiken van geweld. Het gaat bij deze Japanse krijgskunst dan ook niet om het uitschakelen van je tegenstander, maar om het onder controle brengen van de aanval. Dit is dan ook meteen het grootste verschil met andere vecht- en zelfverdedigingssporten: er ligt geen nadruk op het competitie-element. De beoefenaar neemt slechts het initiatief om de situatie onder controle te brengen. Niet door het uitdelen van stoten en trappen, maar door het aanleren van de juiste houdingen en bewegingen om zo het evenwicht van de aanvaller te verstoren. Denk hierbij aan draai- en schroefbewegingen die uitmonden in een klem of worp. Door het missen van het geweldelement, staat aikido dan ook bekend als defensieve sport, en kan misschien wel het best worden omschreven als bewegingskunst die effectief als zelfverdediging kan worden gebruikt.
